Horen we ze wel?

‘Als ik water ga halen moet ik mijn schep meenemen om te graven in de rivier’

De droogte in Kitui, Kenia neemt sterk toe, de regens worden elkaar jaar minder en er is een groot tekort aan drinkwater. Tabitha (11) heeft daar dagelijks mee te maken, als ze water gaat halen is de rivier leeg. Door te graven op de plek waar ooit water was, komt ze uiteindelijk bij het grondwater uit en kan ze genoeg meenemen om weer een dag te overleven.

“Het wordt hier in de zomer 50 graden, daarna komen de regens en is ons land minimaal vijf maanden overstroomd. We wachten dan op een hoger gelegen stuk tot het water zakt. Niemand kan in die maanden het dorp bereiken of verlaten.”

Anita (29) heeft hier elke dag mee te maken als ze samen met haar drie zoontjes probeert te overleven in Bihar, India. Het klimaat wordt steeds extremer en elk jaar sterven er meer mensen als gevolg van de hitte, de overstromingen en het gebrek aan medische zorg. Het gebied is eigenlijk niet meer bewoonbaar, maar de bewoners kunnen nergens anders heen.

Dit soort klimaatveranderingen zien we in veel van onze projecten terug en dat doet pijn om te zien. Deze mensen dragen nauwelijks bij aan de wereldwijde vervuiling. Zij rijden geen auto en een vliegtuig hebben ze nog nooit van binnen gezien. Ze maken geen gebruik van vervuilende industrieën want hun kleren dragen ze tot ze versleten zijn en ze bestellen geen producten aan de andere kant van de wereld.

Kinderen als Tabitha en jonge vrouwen als Anita zijn niet de veroorzakers maar wel de eerste slachtoffers in gebieden die snel onbewoonbaar worden. De mensen passen zich steeds aan, want hun veerkracht is ongelofelijk. Maar er zit een einde aan, de rek lijkt eruit. De mensen in de afgelegen hoeken van de wereld schreeuwen om een oplossing. Wij horen hun stemmen maar heel af en toe, want op het wereldtoneel klinken de stemmen van wereldleiders, machthebbers en onze eigen social media veel harder. De stemmen van moeders en kinderen, die het meest kwetsbaar zijn worden amper gehoord.

‘Vele eersten zullen de laatsten zijn en vele laatsten de eersten’ zegt de Bijbel en misschien wordt het tijd dat we deze boodschap eens serieus gaan nemen. De stemmen van de slachtoffers worden steeds krachtiger, we kunnen deze niet langer negeren. Het wordt tijd op zoek te gaan naar echte oplossingen.

Geschreven door Simone Schoemaker, manager Fondswerving en Bewustwording