Gezinnen in Tamu zelfstandig verder naar een toekomst zonder armoede

Het dorpsprogramma in Tamu (Kenia) is zover om af te ronden. Dat is goed nieuws, want dat betekent dat de dorpsgemeenschap zelfstandig verder kan werken aan een toekomst zonder armoede.

En er zijn al prachtige resultaten in Tamu! Het onderwijs is verbeterd en ouders zien het belang hiervan in. Gezinnen weten hun weg te vinden naar het ziekenhuis en ouders zijn beter in staat hun kinderen het hele jaar voldoende te eten te geven, én te zorgen dat ze gezond blijven.

Ruim acht jaar lang werkten we samen met de gezinnen in Tamu via onze lokale partnerorganisatie, AICCAD. In zelfhulpgroepen krijgen gezinnen de kans om samen te sparen en geld te lenen uit de pot. Zo zien we dat ze nu zélf voor hun kinderen kunnen zorgen! Een medewerker van AICCAD vat het mooi samen: ”The future is bright when you work together!” (Er is hoop voor de toekomst als je samenwerkt!)

Wat bereikten we nog meer met het programma?

• De inwoners van Tamu sloegen de handen ineen en faciliteerden de bouw van een grote watertank. Genoeg schoon drinkwater voor iedereen in het gebied!
• Het basisschoolgebouw in Tamu werd volledig gerenoveerd.
• Ruim 120 boeren kregen landbouwtrainingen.
• 50 kinderen met een beperking draaiden mee én werden geholpen met de juiste medische hulpmiddelen.

Red een Kind zet zich er keihard voor in om ervoor te zorgen dat alle kinderen gelijke rechten hebben. Dit is ook belangrijk voor kinderen met een beperking, die vaak buitengesloten worden. Ze gewoon mee in het dorpsprogramma en krijgen toegang tot de hulp die ze nodig hebben!

‘’Leven met een beperking betekent niet dat je niets kan. Ieder kind is uniek en op zijn of haar manier een zegen!’’

De zesjarige Ferdinand uit Tamu heeft zes broertjes en zusjes en leeft sinds zijn geboorte met een beperking. Nu zijn moeder lid is van de zelfhulpgroep van het programma kan zij de melk van haar koeien verkopen om zo voor haar gezin te kunnen zorgen. Ook kan Ferdinand toegang krijgen tot goede medische hulp en krijgt hij regelmatig fysiotherapie. En hij gaat enorm vooruit!

Hij loopt nu met krukken, eet zelfstandig en kan al een beetje praten. Ferdinands moeder kan haar geluk niet op als ze vertelt: ”Leven met een beperking betekent niet dat je niets kan. Ieder kind is uniek en op zijn of haar manier een zegen!”