Reis naar Rwanda opent ogen

Arjan, teamleider Marketing bij Red een Kind, reisde onlangs naar Rwanda zijn eerste kennismaking met het Afrikaanse continent. Deze reis opende zijn ogen voor een kant van Rwanda die hij niet verwacht had. Wat hij daar zag en meemaakte raakte hem diep en zette hem aan het denken over onze eigen welvaart en hoe je door één kind te helpen het verschil kunt maken.

Waar ben je geweest en waarom?
“In juni ben ik met twee Nederlandse collega’s in Rwanda geweest, een land in Oost-Afrika. Samen met onze Rwandese collega’s bezochten we dorpen in Rwamagana en Bugesera waar nog nooit blanke mensen waren geweest. We ontmoetten gezinnen die deelnemen aan Turakura, ons nieuwe project, en kregen een kijkje in hun dagelijks leven. Daarnaast maakten we foto’s en video’s voor onze achterban.”

Dit was jouw eerste keer in een Afrikaans land. Wat had je van tevoren verwacht?
“Ik wist niet precies wat ik moest verwachten en vond het eerlijk gezegd een beetje spannend. Mijn beeld van Afrika was door de jaren heen gevormd door de media, waar je vooral negatieve kanten ziet. Verhalen over droogte, honger, epidemieën, piraterij, oorlog en vluchtelingen domineren vaak het nieuws. Je vormt dan daarmee toch onbewust je eigen beperkte beeld van Afrika. En eerlijk is eerlijk: ook ik sprak over Afrika als één land in plaats van een heel continent met allemaal verschillende landen.”


‘Rwanda is een vruchtbaar land’

Klopt dit met wat je hebt aangetroffen?
“Hoewel ik me vooraf had verdiept in Rwanda, is het echt anders als je er zelf rondreist. Rwanda heeft zowel uitdagingen als positieve kanten, en die laatste hoor je vaak minder in de media. Het viel het me op hoe veerkrachtig de mensen zijn en hoeveel gemeenschapszin er is. Door met hen in contact te komen, kreeg ik pas een beter en eerlijker beeld van het land.

Rwanda is een vruchtbaar, klein land binnen het grote continent Afrika. Grote gezinnen wonen in kleine, zelfgebouwde lemen huizen, omgeven door gewassen zoals maïs, avocado’s, bananenplanten en koffieplanten. Eigenlijk zag ik geen dorpen zoals we die in Nederland kennen; in plaats daarvan zijn de huizen verspreid over een groot gebied. Hierdoor moeten kinderen soms wel 1,5 uur lopen om naar school te gaan.”

Wat heeft je het meest verbaasd in Rwanda?
“Overal zag ik kinderen, veel van hen gaan overdag niet naar school. Sommigen werken al op jonge leeftijd op het land, terwijl anderen wat doelloos rondhangen. Ook viel me op dat vrijwel alles met de hand wordt gedaan: van landbouw met handgereedschap tot water halen met jerrycans. Daarnaast zijn de sanitaire voorzieningen in deze gebieden heel eenvoudig; stromend drinkwater is er niet. Koken gebeurt op een houtvuur. Bijna iedereen loopt of fietst. Veel mensen dragen zware lasten op hun hoofd of verplaatsen zich met volgeladen fietsen; van zware zakken met landbouwproducten en jerrycans met water tot meubilair.”


‘Veel mensen verplaatsen zich met volgeladen fietsen; bijvoorbeeld jerrycans met water’

Heb je iets geleerd van je tijd in Rwanda en van de mensen daar?
“Ik vond het indrukwekkend hoe vriendelijk en enthousiast de mensen ons benaderden, ondanks wat voor mij een zwaar en uitzichtloos bestaan lijkt. Een van mijn Rwandese collega’s vroeg me: ‘Zou jij een paar dagen kunnen leven zoals de mensen hier?’ Deze vraag zette mij aan het denken en eerlijk gezegd denk ik dat ik zo ‘westers’ ben dat het me veel moeite zou kosten.”

Wat zou je willen zeggen tegen mensen die nog nooit in een Afrikaans land zijn geweest?
“Het contrast met ons leven is zo groot dat we ons nauwelijks realiseren hoe gezegend we zijn dat we in het welvarende Nederland wonen. Je hoort wel eens dat wij, Nederlanders, bij de rijkste tien procent van de wereldbevolking horen. Dat besefte ik pas echt tijdens deze reis. Schoon drinkwater, elektriciteit, sanitaire voorzieningen, goed onderwijs, vervoer en vakanties zijn hier zo vanzelfsprekend, maar daar absoluut niet.”


Huis in Rwamagana

Is er nog iets anders dat je wilt delen?
“Voorheen dacht ik wel eens: wat heeft mijn bijdrage aan het goede doel voor zin? Vorig jaar maakte ik de overstap van een mediabedrijf naar Red een Kind, na twintig jaar bij mijn vorige werkgever te hebben gewerkt. Voor mij was het een spannende stap. Net voordat ik mijn ontslagbrief schreef, viel mijn oog op een artikel van een oud-collega in de krant met als titel ‘Dat ene kind’. Vooral de inhoud van de laatste alinea raakte me: ‘Een bekend Joods gezegde luidt: “Wie één mens redt, redt de hele wereld.” Zou je kunnen zeggen dat dit dubbel telt als een kind wordt geholpen? Dat kind met een oorlogstrauma, het ernstig zieke kind in een hospice, en dat kind dat ver weg als slaaf werkt. Al die kinderen! Wie een kind helpt, redt de wereld.’

Toen ik dat las, verdwenen de laatste twijfels die ik nog had. Ik ben dankbaar dat ik mijn steentje mag bijdragen voor dat ene kind en al die duizenden andere kinderen die we bij Red een Kind een sterke start willen geven. Heel bijzonder dat ik dat met eigen ogen in Rwanda mocht zien.”

© Foto’s: Arjan

 

Delen?

Altijd op de hoogte blijven?

Schrijf je in voor de nieuwsbrief en ontvang via e-mail het laatste nieuws over de projecten en acties van Red een Kind 📧

Ja, houd mij op de hoogte! >