“Wij leren van ons sponsorkind Niyonkuru”

Een oer-Hollandse oliebollenloop en een kind uit Burundi. Wat hebben ze met elkaar gemeen? Het antwoord: het gezin De Jong. Dit gezin sponsort via Red een Kind het zevenjarige meisje Niyonkuru uit Burundi. Ook de opbrengst van de oliebollenloop ging naar Red een Kind.

Familie de jong over hun sponsorkind

Esmée de Jong (12) praat vol enthousiasme over deze oliebollenloop. Ze weet niet meer hoeveel geld er is opgebracht, maar ze herinnert zich nog wel het volgende: “Ik vond het heel leuk om mee te doen aan de oliebollenloop. Je doet namelijk iets van betekenis voor een ander.” Daarmee doelt ze ook op hun sponsorkind Niyonkuru. Met opgewekte toon vertelt Esmée uit zichzelf verder: “Ik vind het heel leuk om kaartjes te schrijven in het Engels en tekeningen te sturen naar Niyonkuru. En ook dat je kaartjes en tekeningen van haar terugkrijgt. Vooral dat je communiceert met iemand anders aan de andere kant van de wereld.”

Familie de jong over hun sponsorkind

Uniek kind van God
In de huiskamerkast van het gezin is een speciaal plekje ingericht voor de foto van Niyonkuru. Ze deelt de ruimte op de plank met een wereldbol en wat spulletjes uit Afrika. De foto zit in een fotolijst waarop staat: ‘Uniek kind van God’. Daar sluit moeder Marinda de Jong zich helemaal bij aan. Ze spreekt vol liefde over kinderen in de wereld die het minder hebben dan wij.

Eigenlijk vindt Marinda het helemaal niet zo bijzonder dat ze Niyonkuru sponsort. “Je hoeft het ook niet groter te maken dan het is”, benadrukt ze meerdere keren tijdens het interview. Ze vervolgt: “Ik vind dat het ‘gewoon’ bij je leven hoort om te doen. Als gezin bidden we elke dag voor kinderen die honger hebben, niet naar school kunnen en in oorlog leven. Dat schept ook een verantwoordelijkheid om iets te doen. Door het sponsoren van Niyonkuru delen wij van wat wij hebben gekregen van God.”

“We zeiden gelijk ‘ja’”
Marinda ziet het als Gods bedoeling dat Red een Kind op haar pad is gekomen. En dat is op een bijzondere manier gebeurd. “Wij steunden eerst een Roemeens gezin en dat stopte op een gegeven moment. Kort daarna belde een medewerker van Red een Kind ons op met de vraag of wij een kindje wilde sponsoren. Dat kwam toen op ons pad en dat wilden mijn echtgenoot en ik heel graag doen. We hebben er niet eens over na hoeven denken; we zeiden gelijk ‘ja’!”

“Je sponsort niet alleen Niyonkuru, maar je helpt daarmee ook gelijk haar gezin”

Op de vraag wat het mooiste is dat Marinda heeft meegemaakt met Niyonkuru hoeft ze niet lang na te denken. Dit is vooral iets waarvoor ze heel dankbaar is. “Wij hoorden dat ze heel erg ziek was geweest. We lazen in de brieven dat ze een medische behandeling kreeg in het ziekenhuis en dat ze daardoor beter is geworden. Dat vind ik een heel mooi moment om aan terug te denken. Laatst kregen we een kaartje van Niyonkuru met een tekening erop van waskrijt. Dat vond ik heel leuk om te ontvangen, vooral het besef dat het nu goed met haar gaat.”

Marinda is heel blij dat ze Niyonkuru op deze manier heeft kunnen helpen. Ze legt uit: “Wij zijn schakeltjes in het grote geheel om dingen in beweging te brengen. Je sponsort niet alleen Niyonkuru, maar je helpt daarmee ook gelijk haar gezin. En dat werkt weer door in de hele gemeenschap waarvan zij deel uitmaakt. Dat je haar sponsort, betekent voor iedereen dus heel veel. Ook voor ons.”

Leren van Niyonkuru
Marinda vertelt dat ze van haar sponsorkind verschillende dingen leert, zoals omzien naar elkaar en het verschil maken. “Als ouder zou je kunnen denken: ach, wat maakt het allemaal uit. Het is maar één kind dat je helpt. Dat is niets meer dan een druppel op de gloeiende plaat. Maar dat is niet zo. Hoe klein iets ook is en lijkt, het maakt echt uit wat je doet. Alles telt, ook al is het maar een paar euro. Dat leren onze kinderen van Niyonkuru.”

Marinda benoemt ook de oliebollenloop van Esmée. Haar dochter ziet en beseft dat zij het verschil maakt door geld op te halen voor andere kinderen. “Daarmee leert ze omzien naar elkaar en dat je anderen op deze manier kunt helpen. Ook leert Esmée dat er bij ons ‘gewoon’ water uit de kraan komt, maar dat andere kinderen soms kilometers moeten lopen om water te halen.”

Het mag uit liefde
Op de vraag of het een opdracht is voor iedereen om een kind te sponsoren, antwoordt Marinda beslist: “Nee, dat is absoluut niet zo! Dan wordt het een moeten en het is géén moeten. Daarnaast klinkt het ook zo zwaar. Wij zijn Gods handen, voeten, ogen en oren. Het is een vanzelfsprekendheid dat wij dit mogen doen. Het is Gods liefde die je volgt. Dat je mensen mag helpen die lijden. Je mág het uit liefde doen: Zijn liefde!”

Familie de jong over hun sponsorkind

 

Wil je naar aanleiding van dit verhaal misschien ook sponsor worden?

Kijk welke kinderen nog een sponsor zoeken!

 

 

Ook enthousiast geworden?

Kijk welke kinderen nog een sponsor zoeken!

Ga verder!