"Net als de sponsorkinderen kregen wij als gezin hulp van mensen om ons heen"
De drie kinderen die de familie Drost sponsoren, Maxwell, Moses en Mary, wonen in een klein Keniaans dorp. Dicht bij vrienden en familie. En dat is precies wat Rineke en Lenard ook graag willen: dichter wonen bij de mensen waar je van houdt om zo elkaar te kunnen helpen als het nodig is. Lenard: “Van de stad verhuizen wij binnenkort terug naar ons dorp.”
Het ‘Te koop’-bord staat in de tuin van het gezin, met een ‘Verkocht’-sticker erop geplakt. Het is vrijdagmiddag en Simon en Hannah zijn net uit school. Ze spelen en hangen, moe van een drukke schoolweek, bij papa en mama. Rineke vertelt glimlachend dat ze in de afgelopen week alle dossiers van de vele kinderen die ze hebben gesponsord eens rustig samen hebben doorgebladerd. “Het eerste kind dat we sponsorden was Emmaculate uit India. Ik weet haar naam nog goed, want ze zat tien jaar in het project. Het was 2008 en Lenard en ik hadden verkering.” Lenard vult aan dat ze nog studeerden: “Het leek ons mooi om samen een goed doel te steunen. Een kind sponsoren maakte dat voor ons concreet en dus gingen we op zoek naar een organisatie waar wij dat voor een goede prijs konden doen. Tja, we waren natuurlijk nog studenten. Ik weet nog dat Rineke maandelijks geld naar mij overmaakte, zodat we het echt samen betaalden. Waarom we dit zo graag wilden? Ik denk dat we het van huis uit hebben meegekregen. We zijn christen en vinden het fijn om te delen van het goede dat we hebben. Zo heel veel geld was het natuurlijk ook niet. Als je als student een avondje ging stappen, was je net zoveel geld kwijt. Het is gewoon een keuze.”
Dezelfde geboortedatum
In de jaren die volgden zijn er tot vandaag de dag veel verschillende kinderen geweest die de familie Drost heeft gesponsord. Rineke: “Toen we getrouwd waren, hadden we meer geld te besteden en besloten we nog een kind te sponsoren. Weer later, op het moment dat Simon werd geboren, leek het ons leuk een kind te sponsoren met dezelfde geboortedatum. Dat kon! Zo hadden we drie sponsorkinderen. Ondertussen was de sponsoring van Emmaculate op z’n einde en was ik zwanger van Hannah. Met een paar dagen verschil, sponsorden we een meisje met weer dezelfde leeftijd als onze dochter.”
Lenard vertelt dat het fijn is om te lezen als de sponsoring stopt, omdat het programma goed loopt en er geen hulp meer nodig is. “En Red een Kind communiceert transparant als een project niet goed gaat en ze onvoldoende zicht hebben of het geld goed wordt besteed. Dan moet sponsoring ook tot hun spijt stoppen. Dat is niet leuk om te horen, maar als sponsor weet je dat er zorgvuldig met de sponsoring wordt omgegaan.”
Hulp in je gezin
Als ze heel eerlijk zijn, schiet het schrijven van brieven er bij de familie in. Wel wordt er regelmatig voor Maxwell, Moses en Mary gebeden. Lenard benadrukt dat ze de manier van werken van Red een Kind door de jaren heen op een positieve manier steeds meer zien verbeteren. Een van die mooie aspecten is het werken aan veilige gezinnen. Bijvoorbeeld de ouderschapstrainingen die er worden gegeven, waarin ouders leren hoe je samen verantwoordelijk bent voor de opvoeding.
Dat het fijn is dat je als ouders steun krijgt in de opvoeding, hebben Rineke en Lenard ook persoonlijk ervaren. Lenard: “Als gezin hebben we de afgelopen jaren van verschillende instanties hulp gehad. Zo krijgen we thuisbegeleiding voor ondersteuning in het opvoeden van onze kinderen. Daar zijn we heel blij mee.” Rineke vult aan dat ze ook veel hulp hebben gehad toen ze er achter kwam dat ze een bipolaire stoornis heeft en een psychose kreeg.
Die psychose is inmiddels jaren geleden en het gaat goed met het gezin. Lenard: “Je kiest er niet voor. De vraag is wat je ermee doet. Als ik terugkijk, zie ik dat het onze relatie sterker heeft gemaakt én ik zie dat we veel hulp van instanties, maar ook van familie en vrienden hebben gehad. Hierdoor staan we nog overeind. Daarom gaan we graag nog dichter bij hen wonen. Ook om makkelijker iets terug te kunnen doen. Het is mooi dat Red een Kind, op eigen manier, ook hulp biedt aan de sponsorgezinnen die bepaalde trainingen goed kunnen gebruiken. Pas dan kun je echt verder.”
Lenard (36), Rineke (34), Simon (8) en Hannah (6) wonen in Zwolle, maar verhuizen binnenkort naar Nunspeet. Rineke werkt als huishoudelijke hulp en is assistent fysiotherapeut en Lenard werkt als registeraccountant. Het gezin mag in hun vrije tijd graag werken in de moestuin. Simon zit op voetbal en Hannah turnt. De familie Drost sponsort drie kinderen uit Kenia: Maxwell (9), Moses (7) en Mary (5).
Wil je weten welke kinderen nog op zoek zijn naar een sponsor?